OLMADI ASLANIM

Büyük umutlar, büyük heyecan ve ne yazık ki sönen hayallerle dolu bir akşam. Yıllar sonra Avrupa’da gerçekten iddialı bir Galatasaray vardı 2008-2009 sezonunda. Büyük fedakârlıklarla oluşturulan pahalı bir kadro. Bu kadro henüz oturmadığı için Şampiyonlar Ligi’ne girememişti Galatasaray. Yola UEFA’da devam edilecekti. Geçmişte oraya ulaşan tek Türk takımı olarak hedef final olarak konmuştu. Adres de gayet tanıdıktı. Kadıköy Fenerbahçe Şükrü Saracoğlu Stadı. Bellinzona ile başlayan, Olympiakos, Benfica, Hertha Berlin ve Bordeaux ile devam eden seri Hamburg ile son buldu. Peki, büyük bir yatırım yapan ve bence Hamburg’dan daha iyi bir takım olan Bordeaux’yu eleyen Galatasaray neden Hamburg’a takıldı ve final şansını kaybetti?

Öncelikle taraftarların en çok bel bağladığı isimle başlayalım; efsane kaptan Bülent Korkmaz. Ucuz eleştiri yapmak kolay ama beyinsiz bir insan hayatta ne kadar zorlanırsa, beyinsiz bir takım da sahada o kadar zorlanır. Takımın 10 numarası Lincoln ile Almanya’da yaşadığı olay 10’u mental olarak bitirdi. Kalli ile geçen sene yaşanan olayın benzer bir versiyonuydu. Trabzon maçında da bir şov patlatınca Bülent Hoca, bugün Lincoln’ün iyi oynaması zordu. Tabii ki bu onun için bir özür değil ama Lincoln bu, başka bir şey değil. Sahada futbol adına herhangi bir şey yapmayan Lincoln’ü skor 2-0 iken oyundan almalıydı. Ayrıca kurduğu ilk 11 bence gayet doğruydu. Oyuncu değişiklikleri de yerindeydi ama belki de bir değişikliğin zamanının yanlış olması turu götürdü. Ben Bülent Korkmaz’ın Galatasaray’a çok şeyler katacağına inanıyorum. Ama tabii ki biraz daha alışması lazım bu zor göreve.


Oyunculara gelirsek Lincoln’e az önce de değindim. Hiçbir şey yapmadı, bu kadar yetenekli bu kadar çok şey beklenen bir oyuncunun böyle bir maçta böylesine kötü oynama hakkı yok. Genç Serkan için bazı kuşkular vardı maç öncesi ama zaten Hamburg hep kendi sağ kanadından geldiği için ona iş düşmedi. Hakan Balta ve Harry Kewell savunmada büyük bir özveri ile oynamaya devam ediyorlar. Takımın 3 gol yemesine rağmen, çok kötü görünmediler. Aslında bugün Galatasaray’da Lincoln harici çok kötü oynayan bir oyuncu da yoktu ama vasatların fazlalığı ve bir anda gol yeme hastalığı mutsuz sonu getirdi. Son dakikalarda oyuna giren ve aylardır top oynamayan Hasan Şaş’tan taraftar ne bekliyordu acaba? 11 kişiyi çalımlayıp gol atmasını mı? Hasan’ın kilo fazlalığı, koşamayacağı ayan beyan ortada. Hasan oyuna çok doğru bir şekilde yıllardır edindiği tecrübeyle belki bir pas atar belki bir orta yapar ihtimali yüzünden sokuldu. Moral olarak çökmüş bir takımda bu değişiklik yanlış diyemeyiz. Ve tabii ki Arda Turan. Takımda her şeyini vererek oynayan tek oyuncu. Galatasaray’ın gerçek kaptanı. Ayağı da kopsa oynayacak sözünü somutlaştıran örnek Galatasaray’da. Kötü de oynasa taraftarlar onun her şeyiyle oynadığına emin. Böyle bir duygu uyandırdığı için ona teşekkür etmek gerekiyor. Sağ ol Arda.

Son olarak da taraftar. Ne kadar ölmüş bitmiş bir hale bürünmüş Ali Sami Yen. Skor 2-2, henüz 10 dakikadan fazla var ama her taraf sus pus. Maç bittikten sonra tribünlere çağıracağına maç içinde bağırsa, daha yararlı olacağını göremeyen bir zihniyet. Tabii ki büyük bölümü tenzih ediyorum ama bu futbol fakiri insanlar mümkünse bir daha Mecidiyeköy sınırları içine uğramasınlar. Yıllarca bu takıma hizmet etmiş, UEFA apoletli son oyuncumuz Hasan’a yapılan çirkinlikler de hiç yakışmadı. Tek tesellimiz kırılan bu büyük umuda rağmen bazı taraftarların takıma hala sevgiyle bakabilmesi. Teşekkürler gerçek GALATASARAYLILAR.