14 Temmuz 2010 Çarşamba

KUPANIN ARDINDAN

"Kupadan Kalanlar"

Dünya Kupası'nı acısıyla tatlısıyla geride bıraktık. Acısıyla tatlısıyla diyorum zira çok keyifsiz başlayan kupa sonlara doğru oldukça heyecanlı hale geldi. Turnuva öncesi istatistiklerini verdiğim, 2002 ve 2006 Dünya Kupaları'yla neredeyse aynı çizgiye gelen bir turnuva oldu Afrika Dünya Kupası. 1998'de 36, 2002'de 24, 2006'da 25 olan üst bitmiş maç sayısı bu turnuvada 26 oldu. Turnuvadaki ilk maçlar sonunda 1.6 olan maç başına gol ortalaması, turnuva sonunda 64 maçta 145 golle 2.27'ye kadar yükseldi. 2006'da gol sayısı 147'ydi ve ortalama 2.30'du. Turnuvada en hızlı gol Almanya - Arjantin maçında 3.dakikada Thomas Müller'den geldi. Zaten bu turnuvaya hem gol hem de asist krallıklarında lider durumda bulunan Thomas Müller damgasını vurdu. Turnuva başında tecrübesiz Alman takımının öne çıkması çok da beklenmeyen oyuncularından olan Müller gol krallığını da alarak, önümüzdeki yıllara damga vurabileceğini net olarak gösterdi. Müller'in 5, Klose'nin 4 gol attığı turnuvada Almanya 16 golle en çok gol atan takım oldu. En az gol yiyen takımlar 1'er golle İsviçre ve Portekiz olurken, az gol yemenin çok da önemli olmadığı bu takımların erken elenmesiyle ortaya çıktı. Sürekli gol yememenin ön plana çıkmaya başladığı dünya futolunda bu gelişme açıkçası beni bir hayli mutlu etti. İsviçre'ye ayrı bir parantez açmakta fayda var; Son 2 Dünya Kupası'nda sadece 1 gol yiyen bir takımın bu turnuvalarda 2.turdan öteyi görememesi şaşırtıcı. Çok iyi bir savunmaya sahipler hatta takım ilerleyebilse kaleci Diego Benaglio turnuvanın en çok dikkat çeken isimlerinden biri olabilirdi.

2006'da yarı finalde 4 olan Avrupa takımı sayısı 2010'da da 3 oldu. Bu Avrupa Futbolu'nun dünyaya damga vurduğunu apaçık ortaya koyan bir faktör. Özellikle Arjantin-Brezilya gibi ülkelerin son 2 kupada yarı finale kalamaması Avrupa dışında kalan kıtaların rekabette bir hayli geride kaldığını gösteriyor, kupanın Avrupa dışında yapıldığını da unutmayalım.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Paraguay kazanamadı ya yanarım da ona yanarım...